Zelfvertrouwen is een belangrijke factor voor succes. Amy Cuddey, een Amerikaanse sociaal psychologe bedacht een ‘truc’ om zelfvertrouwen te vergroten door je lichaam kortdurend in een krachtige, open houding neer te zetten. Zij noemt dat ‘power poses’. Bij paranoia zien we dat het vaak ontbreekt aan zelfvertrouwen. Zouden power poses nu ook bij paranoia kunnen leiden tot toename van zelfvertrouwen? En daarmee mogelijk ook tot vermindering van paranoia? Ofwel: power poses for paranoia?

We weten dat bij paranoia sprake is van kwetsbaarheid die o.a. verband houdt met ideeën over een minderwaardige sociale status, en andere negatieve opvattingen over jezelf. Het lijkt daarom zinvol om te onderzoeken of er technieken zijn die de beleving van kracht en sociale status kunnen vergroten, om deze dan in te zetten in de behandeling van paranoia.

Psychose experts uit Oxford bedachten dat power poses weleens zo’n techniek zou kunnen zijn, en deden een dubbel geblindeerd, gerandomiseerd replicatieonderzoek naar de effecten ervan op de beleving van kracht en van paranoia bij personen uit de algemene populatie met actuele paranoia. Honderd deelnemers met actuele paranoia en 50 personen zonder paranoia werden geworven via sociale media en radioadvertenties, en verdeeld in twee groepen: een groep die de power pose aannam en een groep die een neutrale houding aannam. Beide groepen bestonden uit 50 personen met paranoia en 25 personen zonder paranoia. Bij elke deelnemer werden in 5 minuten basismetingen gedaan naar paranoia en naar beleving van kracht. Daarna werd men gevraagd de toegewezen lichaamshouding voor 1 minuut aan te nemen, waarna men werd blootgesteld aan twee verschillende sociale Virtual Reality situaties. Tussen beide situaties werd nogmaals gevraagd de houding 1 minuut aan te nemen. De lichaamshoudingen werden, blind voor de onderzoekers, opgenomen met video opnames en overwegend beoordeeld als sterk passend bij krachtig dan wel passend bij neutraal. De Virtual Reality scenario’s betroffen een rit met de metro en een lift scene, dezelfde situaties die Freeman et al (2016) gebruikte in een eerdere studie (zie Nieuwsbrief 133, juni 2016).

De resultaten waren helaas niet wat de onderzoekers hadden verwacht. Ofschoon er wel kleine toenames werden gezien in gevoelens van kracht bij degenen die de power pose moesten aannemen, werd geen significante toename van deze kracht-gevoelens gezien in de paranoia groep. In geen van de beide groepen (power pose en neutrale pose) werd een effect gezien op paranoia.

Kortom, power posing geeft kleine veranderingen in gevoelens van kracht maar heeft geen erop volgend effect op paranoia. En daar hadden de onderzoekers wel op gehoopt, te meer omdat bijna alle aspecten van hun onderzoek waren gebruikt in voorgaande studies over ‘power poses’, die wel grotere effecten lieten zien op gevoelens van kracht. Mogelijk dat de keuze om krachtige houdingen te vergelijken met neutrale houdingen i.p.v. met zwakke houdingen (zoals in voorgaande studies) het verschil verklaart. Andere verklaringen zouden kunnen zijn dat mensen met actuele paranoia zich meer ‘blootgesteld’ en kwetsbaar dan krachtig voelden tijdens het poseren of dat het feit dat ze met video werden opgenomen ongemak heeft veroorzaakt.

Al met al, geen effecten dus van power poses, dat weten we dan ook weer!

Brown, P., Waite, F., Rovira, A., & Freeman, D. (2020). Power posing for paranoia: A double-blind randomized controlled experimental test using virtual reality. Behaviour Research and Therapy, 132, 1-7.
Artikel